НЕДЕЉА, 16. ОКТОБАР 2011.
Beograđani se u predugim kolonama i uz obezbjedjenje policije tiskaju pred blagajnama kako bi došli do ulaznice za najavljeni koncert Dine Merlina u beogradskoj Areni.
Ništa to ne bi bilo čudno da taj isti Dino Merlin nije do samo prije par godina govorio da njegova noga neće stati na tlo zločinačke Srbije.
Ali, vremena se mijenjaju, pa će, eto, Merlin - cijeli, a ne samo nogom, stići u Beograd i da ogromnu masu zabavlja pjesmom.
No, to što je bio jedan od važnih kreatora pljuvanja na sve što je srpsko i što ide dalje od međe BiH u unutrašnjost Srbije, po svemu sudeći to više nikoga i ne interesuje.
Jedna od najupečatljivijih izjava Edina Dervišhalidovića je ona data zagrebačkom Slobodnom tjedniku u kojoj je Beograd nazvao „leglom fašizma“, a 1994. na pitanje novinarke Globusa da li je moguć zajednički život sa Srbima, oštro je odgovorio:
- Ma, kakav suživot sa Srbima! Bog ne voli one koji siju nered i on će ih ukloniti pomoću naših pušaka.
A kad je rat uveliko završen, Dino nije prestao da zatvara usta. U sarajevskim Danima 2001. izjavio je sljedeće:
- Srbi bi trebalo da uzmu lijekove za svoje bolesti, jer je evidentno da su bolesni. Većina je bolesna i to je jedan od razloga zbog kojih bi trebalo da idem u Beograd, jer bolesnici se obilaze. (!).
Sa sigurnošću se može pretpostaviti da će zbog neviđenog interesovanja srpskih ljubitelja muzike za pjevanje islamskog teologa, beogradska muzička serija potrajati baš kao španske i turske sapunice i ići će u needogled i u nastavcima ...
Evo, samo na jednoj od slika i zvanične takve potvrde.
Na slici jasno se vidi Dino Merlin kako zagrljen pjeva sa svojom zločinačkom bratijom. Za pretpostaviti je da je u toj zločinačkoj družini glavni vokal bio Dino Merelin, a da su zločinci iz njegovog “benda” bili prateći ili urlajući vokali, koji su feštali i opuštali se nakon zločina počinjenih nad srpskim narodom u Sarajevu.
Leđima okrenut i sa pancir prslukom je čuveni sarajevski advokat Fahrija Karkin.
Članovi “benda” bili su, kažem bili su, jer glavni predratni kriminalci i ratni generali muslimanske vojske su na razne načine, a najviše u međusobnim obračunima u samom toku rata, a neki i nakon rata - likvidirani.
**************************
Dino Merlin, rođen je 12. septembra 1962. godine u Sarajevu, gdje provodi djetinjstvo i gdje se školuje. 1983. godine Dino osniva muzičku grupu "Merlin" za koju piše tekstove i muziku, i gdje pjeva, čime postaje jedan od najmarkantnijih frontmena na području bivše Jugoslavije.
Svoju solo karijeru Dervišhalidović započinje 1991. godine pod scenskim imenom "Dino Merlin". Tekstovi za masovnu publiku, proizašli iz ličnog iskustva, jedan su od glavnih razloga koji mu omogućuje da na regionalnoj muzičkoj sceni slovi za jednog od najvećih autora. Sve češće Dino upotrebljava instrumente orijentalne, etno muzike, usklađene sa novim zvucima elektronske muzike.
Po izlasku albuma "Sredinom", Dino organizuje koncert u Sarajevu na koji dolazi više od 60.000 ljubitelja njegove muzike. Na svoju dugu listu uspjeha, dodaje i dva učešća za izborima za Pjesmu Evrovizije. 1999. godine Dino Merlin odnosi i pobjedu, te predstavlja Bosnu i Hercegovinu na evrovizijskom finalu u Jerusalemu, osvojivši sedmo mjesto. Dino Merlin je na 56. takmičenju za pjesmu Evrovizije u Njemačkoj Bosnu i Hercegovinu predstavljao sa pjesmom pod nazivom "Love in Rewind". Pjesma je premijerno izvedena na BH Eurosong showu koji je emitovan uživo na BHRT-u. Prvi put Dino je jednu pjesmu otpjevao na engleskom jeziku. Osvojio je šesto mjesto te nadmašio svoj plasman iz 1999. u Jerusalemu, te postigao drugi najbolji plasman Bosne i Hercegovine na ovom prestižnom takmičenju.
.........................
Na slici je "civilni" i ratni Dervišhalidović, alijas Dino Merlin
On je i autor prve takozvane bosansko-hercegovačke himne "Jedna i jedina". E ta “jedna i jedina BiH” o kojoj pjeva Dino Merlin i koju su svesrdno prihvatili navijači iz samo jednog – bošnjačkog naroda i jeste najveći problem za druga dva konstitutivna naroda u BiH, prevashodno za Srbe, mada se stidljivo i Hrvati odupiru težnjama stvaranja “jedne i jedine BiH”, onakve kako je vidi Dino Merlin.
Izbijanjem gradjanskog rata u BiH, Dino Merlin stao je rame uz rame sa svojim istomišljenicima, čiji je jedini cilj bio stvoriti BiH i to baš “jednu i jedinu”, po mjeri samo muslimanskog naroda. Istina je da nije često držao pušku u rukama, ali se pjesmom još jače borio za svoje ciljeve što je bilo ubitačnije od svakog oružja i tu mu se ne bi imalo mnogo šta zamjeriti. Ali, ima mnogo drugih stvari koje se Dinu Merlinu ne mogu zaboraviti. Učesnik je mnogih ratnih javnih muzičkih manifestacija i to u društvu najvećih kriminalaca i ratnih zločinaca koji su počinili stravične ratne zločine nad Srbima u Sarajevu.
raspjevanu bandu i zločince.
Delalić Ramiz prvi put je kao počinilac ozbiljnog kriminala evidentiran sa nepunih 20 godina, kada je nakon bjekstvaa iz njemačkog zatvora sa lažnim njemačkim pasošem uhvaćen na mađarsko-jugoslovenskoj granici. Nakon dolaska u Sarajevo bavi se sitnim kriminalom, a u proljeće 1992. ubio je srpskog svata Nikolu Gardovića, ispred stare Pravoslavne crkve na Baščaršiji. Na svim TV stanicama prenesena je vijest o potjernici za Ramizom Delalićem Ćelom. U međuvremenu počinje rat i Delalić postaje komandant Devete motorizovane brigade.
Zajedno sa komandantom Desete brdske Mušanom Topalovićem Cacom, drži dugu liniju fronta u Starom Gradu. Ističe se naročito u borbama na Igmanu, koji je zahvaljujući, između ostalog, njemu i Caci, odnosno 9. i 10. brigadi, ostao u rukama muslimanske vojske. U septembru '93. poslan je u Hercegovinu i u hrvatskom selu Grabovica, gdje su bili smješteni njegovi vojnici, u toku noći biva ubijeno 24 Hrvata i narednog dana i pet članova porodice Zadro. U oktobru 1993. uhapšen je u združenoj akciji SVB i SDB pod nazivom "Trebević" čiji je navodni cilj bio "obračun sa kriminalom" i "odmetnutim" komandantima.
Tokom akcije je ubijen Mušan Topalović, dok je prevožen od komande Prvog korpusa do sarajevskog Centralnog zatvora, navodno, u pokušaju bjekstva. Sa Delalićem informativni razgovor obavio je tadašnji načelnik Uprave vojne bezbjednosti Jusuf Jašarević. Razgovor se snimao. Ćelo počinje svojom klasičnom rečenicom koju je ponavljao još stotinama puta: "Juso, Kur'ana mi, sve ću ispričati..." Da se zaklinje da je ono što govori apsolutna istina, ponavljao je i u mnogim intervjuima koje je za novine dao poslije rata. U oktobru 1993. je zatvoren, ali ubrzo dobija poruku od predsjednika /Alije Izetbegovića/ da će sve biti uredu i da će biti amnestiran.
.................
Tada se u zatvoru nalazi i njegov kasniji advokat Fahrija Karkin /član zločinačkog “benda, okrenut ledjima sa kratkom majicom i pancir-prslukom na sebi na pomenutoj fotografiji n.p.a./, optužen da je potpomagao "etničko čišćenje grada", učestvujući u organizaciji odlaska sarajevskih Srba i Hrvata preko Grbavice za novac. I Delalić i Karkin u zatvoru su imali bolje uslove nego ostali. Poslije izlaska iz zatvora, uz sebi najodanije ljude iz "jurišne grupe" Devete brigade, Ćelo se počinje baviti biznisom i povremeno, kako je rekao, odrađuje specijalne poslove za muslimansku vladu.
Sa mnoštvom krivičnih prijava za reketiranje, iznudu, nasilničko ponašanje, lako se nosi. Uz pomoć Bakira Izetbegovića dobija ekskluzivni prostor u Štrosmajerovoj ulici u centru grada, gdje u otetom srpskom prostoru otvara kafić Kiborg. Nedaleko od njega prostor za svoj kafić dobija njegov jurišnik Musa Hota, koji ispred Ekonomskog fakulteta /zgrade koja je vlasništvo Srpske pravoslavne crkve i koja ni do dan danas nije vraćena pravim vlasnicima n.p.a./ otvara ljetnu baštu. Iako mu je formalno oduzet pasoš, jer je imao optužnicu za ubistvo, dobija pasoš od načelnika sarajevske policije Ismeta Dahića i odlazi u Tursku, gdje boravi nekoliko godina. Vraća se 2004, a juna 2007. je ubijen.
U “bendu” sa kojim pjeva Merlin je još jedan “ćelo”…Ismet Bajramović Ćelo (Sarajevo, 26.04.1966 - Sarajevo, 17.12.2008. bio je ratni komandant Vojne policije takozvane Armije BiH, a njegovo ime se nakon rata često povezivalo sa sarajevskim kriminalnim podzemljem. Kantonalno tužilaštvo u Sarajevu prije desetak godina protiv njega je podiglo optužnicu za ubistvo Rahmana Hajdarpašića. Ismet Bajramović svoju je kriminalnu karijeru na sarajevskim ulicama počeo kao sitni diler narkotika (kada se i navukao na drogu), neko vrijeme je bio u zatvoru zbog silovanja, a utjerivao je i dugove za prvog muslimanskog ministra policije Bakira Alispahića. Neposredno nakon rata preživio je atentat, a hvalio se i svojom sposobnošću sviranja klavijature. Naime, da bi imao pravo boravka u Njemačkoj Bajramović je jedno vrijeme posjedovao dokument u kojem je stajalo da je zaposlen kao muzičar, iako urbani muzičari kažu da je znao odsvirati samo uvod u pjesmu "Child in Time" grupe Deep Purple.
Čovjek za najprljavije poslove
Godinama kasnije Ćelo je postao šef sarajevskog, odnosno bošnjačkom podzemlja. Uvijek se trudio da izgleda što opasnije pa nikad nije skrivao da je naoružan, razmetao se svojim bogatstvom i vjerovao je da je nedodirljiv, ali zbog brojnih neprijatelja koje je stekao kroz kriminalnu karijeru uvijek ga je pratila horda tjelohranitelja. Bio je zapravo ono što su njegovi šefovi željeli: poslovođa organizacije čiji se vrh trudio izbjegavati medijsku i svaku drugu pažnju, čineći najprljavije kriminalne poslove.
Po nekoj hijerahiji Ćelo je bio četvrti čovjek BiH u ratnim danima (iznad njega bili su samo Alija Izetbegović, Rasim Delić i Kerim Lučarević). Zbog ratnih zločina koje je počinio u Sarajevu za vrijeme rata Ćelu je tražio i Interpol, a bio je optužen za zlostavljanje pljačkanje i ubistva na stotine srpskih civila u Sarajevu, posebno u logorima u Centralnom “zatvoru” i u "Viktor Bubanju". No, Ćelo kao i svi drugi muslimanski ratni zločinci i kriminalci zbog ovih zločina nikad nije osuđen. U medjusobnim obračunima sarajevske mafije ubijen je 2.008. godine.
Treći član zločinačkog "benda" je Jusuf Juka Prazina Јусуф (7. septembar 1962. – 4. decembar 1933) је bio predratni sarajevski kriminalac, ratni komandant muslimanskih paravojnih formacija “Zelene beretke” od kojih je kasnije nastala takozvana Armija BiH, a kasnije i pripadnik hrvatskih vojnih formacija. Sarajevski kriminalac, siledžija i delikvent velikog kalibra, osudjivan i zatvaran mnogo puta, osamdesetih godina se uključuje u organizovani kriminal kao dobro poznat član podzemlja, vodeći vlastitu bandu za reketiranje.
Još 1991. godine svoju bandu stavlja u službu muslimanskog vojnog i političkog vrha u Sarajevu i kao komandant vlastite paravojne formacije pod nazivom “Jukini vukovi”, učestvuje u masakru pripadnika tada regularne Jugoslovenske narodne armije tokom dogovorenog povlačenja u Dobrovoljačkoj ulici 2. I 3. maja 1992. godine. Na početku i tokom rata, pa sve do bjekstva iz Sarajeva Juka Prazina je sa svojom zločinačkom sabraćom počinio stravične zločine nad nedužnim Srbima kojima je bio zabranjen izlazak iz muslimanskog Sarajeva.
Ratni zločinac i kriminalac velikog kalibra bio je optužen za mnogobrojne ratne zločine nad Srbima u Sarajevu, ali nikad nije izveden pred lice pravde, jer je pobjegao u Belgiju gdje je i ubijen.
Nema tog prostora i trebalo bi na stotine hiljada stranica teksta da se opišu mnogobrojni ratni zločini članova “benda” koji, kako se vidi na slici, pjeva sa Dinom Merlinom. Ali, to beogradske ljubitelje muzike Merlina neće spriječiti da pohrle u Arenu i da slušaju pjesme onoga, koji je poslije rata u brojnim navratima, bolje rečeno, kad god je imao prilku, o Srbima i o Srbiji govorio najogavnije i najuvredljivije stvari.
No, Srbi su takav narod koje nikakvo vrijedjanje ne uzbudjuje, pa će kako izgleda, sedmicama, pa možda i cijeli mjesec dana puniti beogradsku Arenu.
Има ли било кога ко не разумије ове ријечи србомрсца Дервишхалидовића:
DINO MERLIN: "Ma, kakav suživot sa Srbima! Bog ne voli one koji siju nered i on će ih ukloniti pomoću naših pušaka".
DINO MERLIN: "Bog će pomoći muslimanima da pomoću muslimanskih pušaka unište Srbe" - ето, тако је говорио Дино Мерлин.
/Иако је завршио средњу исламску школу - медресу, не вјерујем да је то научио у школи!/
Pa eto, uživajte Srbi i pjevajte sa Dinom Merlinom dok će, istovremeno, na stotine srpskih majki kćeri, sestara i supruga i dalje plakati i tragati za svojim najmilijima koji su zvjerski likvidirani u Sarajevu, od strane Merlinove muzičke sabraće, i za kojima se i dan danas bezuspješno traga, nažalost.
